بررسی علل درخواست سقط درمانی در مراجعین سازمان پزشکی قانونی شهر سنندج در سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۲

چکیده زمینه و هدف: پس از تصویب قانون سقط جنین درمانی در سال 1384، تحول عمده ای در برخورد با موارد سقط های درمانی ایجاد گردید. این مطالعه با هدف شناخت علل درخواست سقط درمانی در خانم های باردار مراجعه کننده به سازمان پزشکی قانونی سنندج از تیر ماه 82 الی تیر ماه 86 انجام شد. روش بررسی: نوع مطالعه توصیفی بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه پرونده های مربوط به سقط درمانی موجود در سازمان پزشکی قانونی شهر سنندج از سال 1382 لغایت سال1386 بودند. حجم نمونه برابر با 58 نفر و نمونه گیری با روش سرشماری انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و جداول توزیع فراوانی تهیه گردید. یافته ها: بیشترین میزان درخواست سقط درمانی مربوط به سال 86 با 18 مورد (31%) و کمترین میزان مربوط به سال 1382 با 6 مورد (3/10%) بود. بالاترین میزان سقط درمانی مربوط به گروه سنی 30 تا 35 سال با 16 نفر (6/27%) و کمترین میزان مربوط به گروه سنی 18> با یک مورد (7/1%) بود. میانگین سن بارداری مراجعین 1/4±8/11 (دامنه 19-5) هفته بود. انجام سقط درمانی در 34 نفر (6/58 %) از مراجعین تایید شد. شیوع علل جنینی درخواست مجوز سقط جنین 22 مورد (9/37%) و علل مادری 36 مورد (1/62%) بود. در میان موارد تایید شده جهت سقط درمانی 18 مورد (9/52%) به دلیل علل جنینی و 16 مورد (1/47%) به علل مادری بود. شایعترین علل جنینی مجوز سقط درمانی آنانسفالی 7 مورد (6/20%) و بتا تالاسمی 3 مورد (8/8%) و شایعترین علت مادری، بیماریهای قلبی عروقی 10مورد (4/29%) بود. نتیجه گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان می دهد که پس از تصویب قانون سقط درمانی موارد علل جنینی درخواست سقط درمانی به طور گسترده ای در حال افزایش است. به نظر می رسد نیاز به مداخلات هر چه بیشتر جهت ارتقای آگاهی در زمینه سقط درمانی در میان افراد جامعه و جامعه پزشکی و همچنین ترویج روشهای قطعی پیشگیری از بارداری در میان زنان مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی پیشرفته وجود دارد. کلید واژه ها: سقط جنین، سقط درمانی، سقط جنایی، پزشکی قانونی وصول مقاله: 15/12/89 اصلاحیه نهایی: 12/6/90 پذیرش مقاله: 22/6/90